آیا قبلا در محل واقعه غدیر اتفاق خاصى نیفتاده بود؟

---------------------------------

دانستن آن بیش از هر چیز ضرورت دارد این است که: روز هیجدهم ماه ذیالحجه در تاریخ اسلام، عید خدایى بزرگ، نام آن در میان آسمانیان «روز عهد معهود» و در میان مردم زمین «روز میثاق مأخوذ» است. همه پیامبران 18 ذی الحجه را عید خود مى‏ دانستند،(1). در همین 18 ذی الحجه است که خداوند حضرت ابراهیم را از آتش نمرود نجات داد و آن حضرت به شکرانه رهاى از آتش، آن روز را روزه گرفت،(2). این روز، روز شیث پیامبر، روز ادریس پیامبر، روز یوشع پیامبر و روز شمعون پیامبر است،(3). ابن عباس مى ‏گوید: روز 18 ذی الحجه (که روز نصب حضرت على (علیه السلام) به امامت است) پنج عید با هم جمع شده بودند: جمعه، عید غدیر، عید یهودیان، عید مسیحیان و عید زرتشتیان،(4). شیخ عباس قمى مى‏گوید: عید غدیر، عیدالله الاکبر و عظیم ‏ترین اعیاد است. در مانند این روز حضرت موسى بر ساحران پیروز گردید، آتش بر ابراهیم خنک و سالم شد، حضرت موسى، یوشع را وصى خود ساخت، حضرت عیسى شمعون را وصى خود کرد، حضرت سلیمان مردم را به جانشینى آصف بن برخیا به گواهى فرا خواند و حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) بین مسلمانان «عقد اخوت» برقرار کرد،(5). غدیر خم در بین مکه و مدینه در جایى به نام «جحفه» قرار دارد. اینجا منطقه‏اى بود که «وبا» در آن بسیار بود و مردم نمى ‏توانستند زیاد در آنجا بمانند،(6). در این منطقه حادثه معروف و مشهورى اتفاق نیفتاده است چون جاى مناسبى براى زندگى نبود ولى احتمال مى ‏دهیم که حضرت ابراهیم را در همین منطقه به آتش انداختند زیرا که حضرت ابراهیم در «اور» متولد شد و تا قبل از هجرت به شام در همین منطقه ‏ها بود و به اطراف «اور» رفت و آمد داشت. تعدادى از منابع تاریخى و روایى را که بررسى کردیم، حادثه ‏اى براى آن منطقه نیافتیم.

پى ‏نوشت:‏
 (1)) بحارالانوار، بیروت، ج 95، ص 303 و 123)
 (2)) همان، ص 323)
 (3)) همان، ج 37، ص 461)
 (4)) همان ج 37، ص 651)
 (5)) مفاتیح‏الجنان، ص 502 به بعد، چاپ دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1374، در باب اعمال شب و روز غدیر، با ترجمه مصباح ‏زاده )
 (6)) مجمع‏ البحرین)