[ شنبه 91/7/1 ] [ 8:0 صبح ] [ پوررحیمی ]
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شاید بعضی از دوستان تمایل داشته باشند تا اعمال مستحب را بدون نقص انجام بدن و حتی نخواسته باشند اعمال روز مباهله را از دست بدند یا بعضی از دوستان که زیاد اهل مستحبات نیستند ، خواسته باشند اعمال عبادی این روز را بطور کامل یا جزئی انجام بدن تا از ثواب اون بهره مند بشن و خودشون را به خدا نزدیدک تر سازند ، خب با شرح مختصری از این روز به سراغ اعمال این روز میشتابیم . روز بیست و چهارم ذیحجه روزی است که رسول خدا صَلَّی اللَّهِ عَلِیهِ وَاله با نصارای نجران مُباهَلَه کرد و پیش از آنکه خواست مُباهله کند عبا بر دُوش مبارک گرفت و حضرت امیرالمؤ منین و فاطمه و حَسَن و حسین عَلیهمُ السلام را داخل در زیر عبا نمود و گفت پروردگارا هر پیغمبری را اهل بیتی بوده است که مخصوص ترین خلق بوده اند به او ، خداوندا اینها اهل بیت منند پس از ایشان برطرف کن شک و گناه را و پاک کن ایشان را پاک کردنی پس جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر در شاءن ایشان آورد پس حضرت رسول صَلَّی اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله آن چهار بزرگوار را بیرون برد از برای مباهله چون نگاه نصاری بر ایشان افتاد و حقّیّت آن حضرت و آثار نزول عذاب مشاهده کردند جُراءَت مُباهله ننمودند واستدعای مصالحه و قبول جزیه نمودند و در این روز نیز حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام در حال رکوع انگشتری خود را به سائل داد و آیه اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ در شانش نازل شد. در کل این روز ، روز شریفیه و در اون چند عمل وارد شده که به اونها میپردازیم ... ادامه مطلب... [ شنبه 91/7/1 ] [ 8:0 صبح ] [ پوررحیمی ]
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خدمت دوستان عزیز سلام و خسته نباشید عرض میکنم ، خب ما توی وبلاگ "یاران ولایت " میخوایم یه بحث سریالی با موضوع مباهله را استارت بزنیم ، بحث مباهله بحث مهمیه که باید شفاف و ساده بیان بشه و از شما دوستان درخواست میکنم این مباحث را به دقت و با صرف وقت مطالع بفرمائید و ما را هم با نظراتتون همراهی کنید . همچنین میتونیم در قسمت نظرات به مباحثه و تعامل بپردازیم و این ماجرا را مورد بررسی دقیق قرار بدیم . از شما دعوت میکنم به خواندن اولین بخش از مبحث مباهله . ادامه مطلب... [ شنبه 91/7/1 ] [ 12:0 صبح ] [ پوررحیمی ]
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حسان جمال مىگوید: همراه امام صادق(ع) از مدینه به مکه مسافرت کردم. در نزدیکى میقات جحفه، چون به «مسجد غدیر» رسیدیم امام - علیه السلام - به جانب چپ مسجد نگریست و فرمود: این مکانى است که پیامبر خدا(ص)، در روزغدیر، على را جانشین خود معرفى کرد و فرمود: من کنت مولاه فعلى، مولاه. آنگاه امام(ع) به جانب دیگر نگاه کرد، جایگاه خیمه هاى دیگران را نشان داد و فرمود: سالم غلام ابوخذیفه و ابوعبیده جراح نیزدرآنجا بود؛ گروهى از مردم چون على(ع) را بر روى دست پیامبر دیدند با حسادت به وى نگریستند و به یکدیگر مى گفتند: به دو چشم او [پیامبر] نگاه کنید، چگونه همانند دیوانه به اطراف خویش مىنگرد و قرار ندارد. دراین هنگام جبرئیل نازل شد (1)و این آیات را بر پیامبر خدا(ص) قرائت کرد: «و ان یکادالذین کفروا لیزلقونک بابصارهم لما سمعوا الذکر و یقولون انه لمجنون و ما هو الا ذکر للعالمین». (2) آنان که کافر شدند، چون قرآن را شنیدند چیزى نمانده بود که تو را چشم بزنند؛ آنها مىگفتند: او واقعا دیوانه است، در حالى که قرآن جز بیدارى و آگاهى براى جهانیان نیست. (3) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پی نوشت ها : 1- فاصله مسجد غدیر با میقات جحفه سه میل (تقریبا 5760 متر) مىباشد. (معجم معالم الحجاز، ج 2، ص 124). 2- قلم، 52 - 51. 3- فروع کافى، ج 4، ص566/ نورالثقلین، ج 5، ص399. روایات دیگرى نیز در شان این آیه وارد شده است که همین مضمون را نشان مى دهد. برچسبها: عید غدیر در سیره ائمه اطهار (ع ) |
||
[ : ] [ این وبلاگ با آدرس http://alghadir91.parsiblog.com در ستاد ساماندهی پایگاه های اینترنتی ثبت و تایید گردیده است ] |